Obóz dla uchodźców w Kakumie w Kenii, to jedno z miejsc gdzie przesłaliśmy Waszą pomoc w ramach kampanii „Covid19-Pomoc. Nie zostawmy ich samotnie”. Salezjanie prowadzą tam szkoły, centra i parafię. Pomagają ludziom, którzy uciekli przed wojną i biedą z Sudanu Południowego i Somalii. Od 1993 roku prowadzą tam szkołę techniczną, zapewniają młodym ludziom zdobycie wykształcenia i zawodu, żeby mieli oni szansę na powrót do normalnego życia. Ksiądz Jose, który pracuje w obozie dla uchodźców w Kakumie przesłał list:

Wirus ostatecznie dotarł do największego obozu dla uchodźców w Kakumie, w którym mieszka 196 050 zarejestrowanych uchodźców i osób ubiegających się o azyl. To informacje z raportu KANERE (Kakuma News Reflector) z maja 2020 roku. Ponad 30-letni mężczyzna, który przebywał na kwarantannie, po tym, jak wrócił z Nairobi, stolicy Kenii, miał wynik pozytywny. Wydarzyło się to pomimo decyzji władz Kenii o zakazie opuszczania i wjazdów do obozu od końca kwietnia. Pod koniec maja zidentyfikowano 6 nowych przypadków. To kierowcy ciężarówek, którzy przyjechali do Kakumy z Sudanu Południowego.

Pierwsze pojawienie się COVID-19 w Kakumie było niepokojącym przypomnieniem dla władz obozu i mieszkańców o potrzebie pozostania w gotowości. Jak dotąd w obozie nie wybuchła epidemia. Sytuację w obozie poprawiły wprowadzone ograniczenia w podróży i godzina nocna. UNHCR, który zarządza obozem, ograniczył kontakt pracowników pomocy i mieszkańców, dystrybuując żywność co miesiąc, a nie co drugi tydzień i promując serwis informacyjny WhatsApp WHO.

W Don Bosco Kakuma działania zostały zawieszone. Nauka w szkole technicznej została przerwana zgodnie z zaleceniami prezydenta dotyczącymi zamknięcia wszystkich instytucji edukacyjnych. Msze Święte w parafii Świętego Krzyża są również wstrzymane.  Salezjanie są zaangażowani w działania edukacyjne o środkach i profilaktyce przed wirusem, szycie masek wielokrotnego użytku, zakup zbiorników na wodę i mydła do mycia rąk, żeby dostępność do higieny była jeszcze większa. Za pośrednictwem grup na WhatsApp dalej informują i uczulają na wirusa. Dzięki grupom stworzonym na WhatsApp nauczyciele mają stały kontakt z uczniami i przekazują im wiedzę teoretyczną.

Jakie są największe problemy?

COVID-19 zmienił nasze działania zaplanowane na 2020 rok. Nie wiadomo jeszcze w jaki sposób można zaradzić tej sytuacji. To najpoważniejszy i główny problem, przed którym stoimy my, jako instytucja, a może nawet jako kraj.  W instytucie technicznym Księdza Bosko zapisanych jest 2 222 studentów. Szkoła jest teraz zamknięta, ale nauka teorii odbywa się on-line. To nie jest łatwe, ponieważ studenci stoją przed różnymi problemami, takimi jak brak pieniędzy na zakup pakietów internetowych lub nie mają smartfonów. W ramach przygotowań do otwarcia szkoły musimy wzmocnić środki zapobiegawcze, dostarczyć maseczki studentom, zainstalować zbiorniki z wodą w strategicznych punktach, kupić mydło i środki dezynfekujące. Katolicka parafia Świętego Krzyża służy wielu ludziom, ponieważ jest to jedyny kościół katolicki w obozie. Parafia została bardzo dotknięta w obecnej sytuacji, ponieważ nie ma Mszy Świętych i wielu chrześcijan cierpi z powodu ograniczeń nakładanych na miejsca kultu w kraju.

Prowadzimy też dodatkowy program „Klub Savio” dla około 1 000 dzieci. Obecnie jest zawieszony.  Zazwyczaj te dzieci uczęszczają na popołudniowe lekcje i uczą się czytać, pisać, odmawiać różaniec, a także uczą się, jak dbać o higienę osobistą. Do ośrodka młodzieżowego przychodzi około 800 młodych ludzi rocznie. Mają zajęcia sportowe, takie jak piłka nożna, koszykówka siatkówka i inne, jak muzyka i taniec.  Potrzebujemy środków, żeby na nowo prowadzić działania. Stworzyliśmy listę czynności i określiliśmy obszary, które wymagają natychmiastowej interwencji:  – Zapewnienie sprzętu do dezynfekcji, tj. zbiorników na wodę, mydła do mycia rąk lub środków dezynfekujących na bazie alkoholu. – Zaangażowanie uczniów krawiectwa w uszycie maseczek z tkaniny wielokrotnego użytku i zapewnienie tych maseczek dla ludzi,  – Dostarczanie suchych produktów żywnościowych najbardziej potrzebującym rodzinom w obozie, osobom starającym się o azyl i mieszkającym w okolicach obozu – Ciągłe edukowanie i uświadamianie społeczeństwa o tym, czym jest COVID-19, jak się chronić i zapobiegać.  – Zapewnienie ciągłości nauki teorii za pośrednictwem grup WhatsApp dla naszych uczniów, a następnie nadrobienie zaległości praktycznych natychmiast po ponownym otwarciu szkoły. Ma to na celu zatrzymanie uczniów w szkole.

W obecnej sytuacji kryzysowej docieramy do ludzi we wszystkich wyżej wymienionych obszarach. Rozdajemy maski, środki dezynfekujące, żywność dla potrzebujących  i inną pomoc, taką jak finansowa dla osób chorych, które nie mają na kim polegać. Miesięczne wsparcie dla tych ludzi ze Światowego Programu Żywnościowego (WFP) nie wystarcza na cały miesiąc. Wysyłamy wiadomości i jesteśmy w kontakcie z ludźmi. Jesteśmy wdzięczni Bogu i rodzinie salezjańskiej za to, że przybyli nam z pomocą. Doceniamy Opatrzność Bożą działającą poprzez wszystkie te inicjatywy. Niezależnie od tego, jaka pomoc zostanie nam w przyszłości udzielona, jesteśmy zdeterminowani, aby dotrzeć do jak największej liczby ludzi podczas tej nagłej sytuacji zdrowotnej.

 ks. Padinjareparampil Jose
Kakuma, Kenia

tłum. M.T.

Więcej o sytuacji w krajach misyjnych i udzielanej pomocy w ramach kampanii COVID19 – POMOC znajdziesz tutaj: misjesalezjanie.pl/covid19-pomoc/