Jest to rzeczywiście nadzwyczajna sytuacja kryzysowa, przed którą stoi teraz cały świat, kraj i miasto Kalkuta, niespotykana w żywej pamięci ludzi, spowodowana przez pandemię Covid-19.
W bliźniaczych miastach Kalkuta i Howrah znajdują się ogromne slumsy zamieszkane przez setki tysięcy ludzi, żyjących w nieludzkich warunkach. Salezjański dom prowincjalny w Kalkucie od kilku lat dociera do dwóch takich slumsów, które znajdują się wokół miejskich wysypisk śmieci. Slumsy Belgachia Baghar znajdują się w mieście Howrah, a Kapali Bagan w Kalkucie. Przez cały dzień i noc ludzie grzebią w śmieciach przywiezionych przez ciężarówki, które robią setki kursów dziennie. Próbują odzyskać plastik i inne materiały nadające się do recyklingu, które można sprzedać. W Bagar mieszkają migranci z Bihar, należą do społeczności Dalit i są Hindusami. W KaplaiBagan wszyscy należą do społeczności muzułmańskiej, która od kilku dziesięcioleci mieszka wzdłuż kanału odwadniającego miasto. Wprowadzona w kraju kwarantanna, spowodowana przez Covid-19, doprowadziła mieszkańców obu tych slumsów na skraj głodu.
Od pierwszego dnia epidemii z inicjatywy ks. Mathew George’a i ks. Jose Aynamantila, jako salezjanie docieramy do Kapali Bagan z ugotowanym posiłkiem, który dostarczamy do domów najbardziej potrzebujących 500 rodzin. Biorąc pod uwagę istotne zachowanie dystansu społecznego, jedzenie gotowane jest w wydzielonym pokoju i dostarczane przez wolontariuszy. Wiozą oni również jedzenie na chodniki w pobliżu stacji Sealdah, dla tych którzy tam żyją.
W Belghacia Baghar rozdajemy z pomocą wolontariuszy niezbędne artykuły spożywcze (ryż, mąka pszenna, dal – potrawa z roślin strączkowych i ziemniaki) dla najbardziej potrzebujących rodzin. Produkty żywnościowe kupowane są w hurtowni w pobliżu slumsów, a paczki są przygotowywane i rozdawane przed domami. Pomoc otrzymało już 450 rodzin. W slumsach w Kamardanga i Mothijeel położonych blisko domu prowincjalnego, dostarczyliśmy żywność dla 550 rodzin w ciągu ostatnich 10 dni. W międzyczasie przekazano im również pewne formy pomocy od rządu.
Dowiedzieliśmy się o innym slumsie znajdującym się blisko Kapali Bagan, gdzie 200 rodzin żyło na skraju głodu. Dostarczyliśmy im produkty żywnościowe takie jak ryż, dal, mąkę pszenną, ziemniaki i olej, które wystarczą na tydzień. Również w Siliguri, gdzie wcześniej pracowałem, mieszka 250 rodzin w ubogich domach (szałasach) pod mostem i wzdłuż rzeki. Im również dostarczamy żywność.
W kilku naszych ośrodkach w prowincji współbracia pomagali biednym i potrzebujących w lokalnych społecznościach. Załączam osobny plik ze szczegółami udzielanej pomocy. Byliśmy w stanie wykonać całą tę akcję pomocy we wszystkich tych miejscach dzięki zaangażowanym wolontariuszom, którzy świadczą bezpłatną służbę społeczności.
To jest bardzo budujące, że tak wielu hojnych ludzi wspiera finansowo nasze wysiłki w docieraniu do najbiedniejszych z biednych i potrzebujących. Wielkie DZIĘKUJĘ dla wszystkich darczyńców.
Ks. Mathew George
Tabela, o której wspomina ks. Mathew w liście zawiera szczegółowe informacje o udzielanej pomocy. Wypunktowuje liczbę rodzin, częstotliwość, rodzaj i miejsce pomocy (rejony i slumsy). Podsumowując te dane:
– 300 rodzin z slumsów w Kapali Bagan w Tangara otrzymuje codziennie ugotowany posiłek,
– 450 rodzin, które pracują na wysypisku śmieci i mieszkają w slumsach Belgachia Baghar w Howrah otrzymuje raz w tygodniu żywność (ryż, mąkę pszenną, dal, ziemniaki, olej spożywczy),
– 3900 najbiedniejszych rodzin w różnych regionach Indii otrzymuje podobne (tj. ryż, pszenną mąkę, dal, ziemniaki, olej spożywczy) tygodniowe racje żywnościowe.
tłum. I.B.
Więcej informacji na temat obecnej sytuacji w krajach misyjnych znajdziesz tutaj: misjesalezjanie.pl/covid19-pomoc/
