Drodzy Dobrodzieje,
nazywam się David. Pochodzę z Republiki Malawi. Urodziłem się w 1987 roku w Lilongwe, stolicy kraju. Wstąpiłem do salezjanów w 2006 roku. W ciągu minionych 5 lat przeszedłem drogę formacji intelektualnej i duchowej w różnych miejscach. Najpierw byłem w aspirantacie i prenowicjacie. Na tym etapie szczególną uwagę zwracano na ludzki aspekt życia – kształtowanie zamiłowania do pracy i umiejętności docierania do innych oraz rozumienia ich sytuacji.
W nowicjacie poznałem różne rodzaje modlitwy i zgłębiałem życie modlitewne. Rozwijałem więź z Bogiem, który jest Najważniejszy, i który wezwał mnie do pracy z młodzieżą. W latach 2008-2011 roku podjąłem mój postnowicjat w Tanzanii (Moshi), gdzie studiowałem filozofię i zdobywałem wykształcenie w innych dziedzinach nauki. Ten czas wiele wniósł do mojego postrzegania świata młodych ludzi, z którymi pracuję. Szczególnie ich kultury, korzeni i filozofii życia, jaką wielu z nich się kieruje.
Ponadto byłem w stanie zrozumieć nieco lepiej, jakie są wzorce i zachowania młodzieży dzięki psychologii, której się uczyłem. Psychologia pomogła mi odczytać i zrozumieć metody wychowawcze i edukacyjne ks. Bosko. Są one oparte na miłości do podopiecznych, poznaniu ich charakterów i akceptacji każdego z nich.
Po ukończeniu filozofii zostałem wysłany na asystencję do Chingoli, miasta kopalni miedzi. Jako młody salezjanin każdego dnia prowadzę zajęcia w naszej wspólnocie. W szkole technicznej uczę przedmiotu Chrześcijańska Edukacja Religijna, którego głównym celem jest wskazanie drogi, jak stawać się dobrym i uczciwym obywatelem. Prenowicjuszy uczę Katechizmu Kościoła Katolickiego oraz rozwoju człowieka. Przygotowuję ich też do realizowania powołania służenia Bogu poprzez pracę wśród młodzieży.
Jako kierownik oratorium codziennie nadzoruję to miejsce, jestem z młodzieżą, organizuję i prowadzę zawody sportowe. Od czasu do czasu służę też radami, kiedy młodzież przychodzi do mnie ze swoimi problemami czy wątpliwościami, jak postąpić w konkretnej sytuacji. Pomagam dyrektorowi w organizowaniu sobotnich spotkań dla najbiedniejszych dzieci, które mają opłacaną edukację w ramach programu Adopcja na Odległość. Każdej soboty otrzymują obfity posiłek, uczymy ich właściwych postaw moralnych.
Bycie salezjaninem dostarcza mi wiele radości i dziękuję Bogu, że uczynił mnie swoim narzędziem i powołał do przebywania wśród młodych i dla młodych. Wiem, że będę mógł zrobić o wiele więcej, kiedy odbędę moje studia teologiczne, które wkrótce zaczynam. W przyszłości chciałbym też podjąć studia pedagogiczne lub psychologiczne, które pozwoliłyby mi lepiej służyć młodym i tym, do których Bóg mnie pośle. Dlatego proszę o pomoc duchową, modlitwy oraz, jeśli to możliwe, o dalsze wsparcie mojej edukacji i formacji salezjańskiej.
Z głębi serca dziękuję za waszą dobroć, miłość i wielkoduszność. Modlę się, aby dobry Pan błogosławił Wam, abyście żyli w szczęściu i zawsze chwalili Boga.
David SDB
David to jeden z wielu młodych Afrykańczyków, którego marzenie o byciu salezjaninem spełniło się dzięki pomocy finansowej z Polski. Jego życiowym celem jest przekazanie dalej dobra, którego sam doświadczył.
W październiku z okazji Tygodnia Misyjnego Salezjański Wolontariat Misyjny Młodzi Światu (Kraków) i Salezjański Ośrodek Misyjny (Warszawa) prowadzą akcję „Twoja pomoc – moja przyszłość”. Pomóż młodym salezjanom spełnić ich własne marzenia o przyszłości i służyć innym. Wspieraj działalność kleryków w Tanzanii w ramach naszego Projektu 553. Pomagając im, pomagamy ich podopiecznym.
