Od Afryki przez Amerykę Południową, aż po Azję, salezjanki i salezjanie nieustannie pracują z najbardziej potrzebującymi – dziećmi, młodzieżą, ubogimi i odrzuconymi. Swoje życie poświęcają na niesienie pomocy materialnej i duchowej, często w warunkach, które wymagają ogromnej odwagi i poświęcenia.
Nieprzewidywalność sytuacji politycznych, zjawisk naturalnych oraz wyzwań społecznych w wielu krajach sprawia, że ich misje są pełne trudności. Misjonarze podejmują się pracy w najtrudniejszych rejonach, gdzie przemoc, ubóstwo i brak dostępu do podstawowych usług są na porządku dziennym. Mimo to, ich determinacja i oddanie inspirują wiele osób do działania i wsparcia ich misji.
Poznaj historie wybranych misjonarek i misjonarzy salezjańskich, którzy działają na różnych kontynentach, wspierając lokalną ludność. Historie te ukazują nie tylko heroizm i poświęcenie, ale także ich głęboką wiarę, która stanowi fundament ich działań.
Ciekawym przykładem jest ks. Andrzej Reut, który w Zambii angażuje młodzież poprzez edukację medialną, prowadząc kanał na YouTube i radio. Jego innowacyjne podejście do duszpasterstwa i edukacji sprawia, że młodzi ludzie mogą wyrażać siebie, rozwijać umiejętności i korzystać z nowoczesnych technologii, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie.
Br. Krzysztof Gniazdowski, który od 2008 roku działa w Mongolii, pełniąc funkcję ekonoma w Centrum Don Bosco, zarządza szkołą techniczną oraz świetlicami dla dzieci. Jego misja to nieustanne dążenie do poprawy warunków życia najmłodszych, a jego radość z pracy w misjach wyraża słowami: „to trud, radość i satysfakcja z tego, co udało się osiągnąć”. Dzięki jego staraniom lokalna świetlica zyskała niezbędne wyposażenie, a jeden z wychowanków postanowił zostać salezjaninem, co stanowi dla niego ogromne wyróżnienie.
W Boliwii ks. Andrzej Borowiec od 10 lat prowadzi ośrodki dla dzieci i młodzieży. Jego motto, które brzmi „służba drugiemu człowiekowi i Bogu”, doskonale odzwierciedla jego codzienną pracę. W Santa Cruz zapewnia dzieciom, które kiedyś żyły na ulicy, schronienie, edukację, jedzenie i ubrania. Współpracuje także z miejscową strażą miejską, która czasem nawet w środku nocy przywozi skrzywdzone dzieci do ośrodka, wiedząc, że może liczyć na pomoc misjonarza.
W Angoli pracuje od 13 lat siostra Maria Domalewska, w rybackiej dzielnicy, zarządza domem i szkołą, a jej misja jest “oazą wśród ubóstwa”. Opiekuje się 1500 uczniami, oferując im edukację i pomoc zdrowotną. Jej działalność pokazuje, jak salezjanie są zaangażowani w walkę z ubóstwem i brakami w edukacji, które dotykają lokalne społeczności.
W Zambii ks. Jacek Garus, prowadząc oratorium, codziennie przyjmuje ponad 100 dzieci, oferując im nie tylko edukację, ale także pomoc w trudnych sytuacjach życiowych. Marzy o wybudowaniu szkoły średniej, co pokazuje jego determinację do zapewnienia dzieciom lepszej przyszłości, mimo trudnych warunków.
Ks. Sławomir Drapiewski z Brazylii, działając w sercu Amazonii, koncentruje się na duszpasterstwie młodzieży. Organizując codzienne zajęcia, stara się stworzyć dla nich bezpieczne miejsce do nauki, oddalając ich od zagrożeń życia ulicznego. „Misja to nie tylko powołanie, ale również moja droga do zbawienia” – mówi, podkreślając swoje oddanie dla młodych ludzi.
Z kolei ks. Sergej Goman w Sierra Leone przez ostatnie 16 lat zajmuje się pomocą dzieciom wykorzystywanym i zmuszanym do pracy. Jego działania skupiają się na rehabilitacji i reintegracji tych dzieci do społeczeństwa, co jest niezwykle ważne w kontekście ich przyszłości. Oferując wsparcie psychologiczne oraz dostęp do edukacji, ks. Goman pomaga dzieciom odzyskać nadzieję na lepsze życie.
Na Wschodzie, w Gruzji, ks. Michał Łach prowadzi parafię ormiańską oraz buduje szkołę zawodową z internatem dla ubogiej młodzieży. Jego celem jest nie tylko głoszenie Ewangelii, ale także stworzenie warunków do nauki i wsparcia dla młodych ludzi, którzy często borykają się z brakiem możliwości edukacyjnych.
Te różnorodne przykłady pokazują, jak salezjanki i salezjanie w swojej pracy misyjnej nie tylko niosą pomoc materialną, ale przede wszystkim szerzą wartości chrześcijańskie, kształtując przyszłość wielu młodych ludzi w najodleglejszych zakątkach świata. Każdy z nich na swój sposób wpływa na życie tych, którzy potrzebują wsparcia, tworząc społeczności oparte na miłości, edukacji i solidarności.
Dzięki takim świadectwom, misjonarze wnoszą nadzieję, wiarę i pomoc tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna. Pracują w szkołach, ośrodkach wychowawczych i parafiach, organizując programy edukacyjne, kursy zawodowe, a także różnorodne inicjatywy społeczne, które mają na celu poprawę jakości życia lokalnych społeczności. Poprzez pracę z dziećmi i młodzieżą, pomagają im odkryć swoje talenty, kształtują ich charakter i uczą wartości, które będą im towarzyszyć przez całe życie.
Niezależnie od miejsca ich służby, łączy ich jedno – głęboka wiara, determinacja i gotowość niesienia pomocy. Wspólna misja salezjanów sprawia, że stają się oni nie tylko głosicielami Ewangelii, ale także pionierami zmiany, którzy potrafią wprowadzać pozytywy w życiu tych, którym służą. Ich obecność w najtrudniejszych warunkach jest dowodem na to, że nawet w obliczu wyzwań można znaleźć siłę do działania i inspirować innych. Ta niezłomna postawa i oddanie sprawiają, że misjonarze są często postrzegani jako światełko nadziei w czasach, które oferują pomoc nie tylko w kryzysie, ale także w codziennym życiu, przynosząc radość i miłość tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna.
