Program ADOPCJI NA ODLEGŁOŚĆ ruszył 21 kwietnia 2001 roku. Wspiera naukę 12 500 uczniów w 45 placówkach w 21 krajach (m.in: Zambia, Uganda, Kenia, Malawi, Madagaskar, Etiopia, Kamerun, Peru, Gruzja, Timor Wschodni). Opłacamy czesne, posiłki, pobyt w internacie, zapewniamy przybory szkolne, mundurki.

 

Programem objęte są najuboższe dzieci i młodzież z krajów misyjnych. Misjonarze i misjonarki wybierają uczestników programu spośród dzieci, którym rodzice nie są w stanie zapewnić edukacji, a często nawet zaspokoić ich podstawowych potrzeb. Często są to sieroty i półsieroty w wieku od 6 do 25 lat.
Dzieci i młodzież objęta pomocą pochodzi z najtrudniejszych środowisk, często bez perspektyw i bez możliwości choćby nauki pisania i czytania. W ich domach na próżno szukać odpowiedzialnych rodziców – zdarza się, że znikają i wtedy najstarszy z rodzeństwa musi pełnić rolę opiekuna, troszczyć się o to, czy będzie ich stać nawet na coś do jedzenia.
Mieszkają w najbiedniejszych dzielnicach, narażone są na kontakt z używkami, nieuczciwym handlem, wyzyskiem i traumatycznymi nadużyciami ze strony dorosłych. Dziewczęta przedwcześnie zachodzą w ciąże, są dotknięte chorobami zakaźnymi, a nie stać ich na leczenie, ani na utrzymanie rodziny. Adopcja na Odległość daje im szansę się kształcić, czasem zapewnia miejsce w internacie, posiłek w szkole i perspektywę na godne życie, o którym do tej pory mogli tylko marzyć.
Clementine z Kamerunu opowiada o swojej sytuacji w taki sposób: „Mama od lat z nami nie mieszka. Odeszła i nie dąży do żadnego kontaktu. Tata żyje, ale całymi dniami nie ma go w domu. Jako jedyna staram się utrzymać dom, być do dyspozycji rodzeństwa. W pewnym sensie zastępuję rodziców. Uczę się w IV klasie Instytutu Technicznego Don Bosco. Jestem wdzięczna, że z dalekiej Polski finansujecie moje studia.”
Zdarza się, że przejmując obowiązki głowy rodziny, dzieci zarywają noce dla nauki, odkładają swoje obowiązki na później, by pomóc młodszemu rodzeństwu w odrabianiu lekcji i nauce. Mówi nam o tym 16-letni Isaac z Zambii:
„Po kolacji uczę braci czytać, pisać, opowiadam historie prawdziwe albo wymyślone. Czasem gramy w piłkę lub jakieś gry. Staram się ich dobrze wychowywać, uczyć jak powinni się zachować i szacunku do innych. Wieczorem odrabiam lekcje, a jeśli jestem zbyt zmęczony, to następnego ranka budzę się o 3:00 – wtedy uczy mi się lepiej.”
Młodzież objęta naszym Programem nie tylko wykorzystuje daną im szansę do końca, ale również podejmuje ryzyko założenia swoich własnych, lokalnych biznesów. Zdobyte umiejętności przekuwają w dalsze działania, rozwijają się w swoich pasjach i zawodach. Diana z Peru pisze tak: „Niebawem ukończę szkołę. W Bosconia nauczyłam się przedsiębiorczości i dzięki temu mogę już zarabiać. Teraz mam 24 lata, niedawno założyłam firemkę sprzedającą ubrania i przygotowane przez siebie słodkie desery.
Podobnie jak Crillo Samuga, wykształcony stolarz, osiąga teraz niemały sukces w swoim mieście: „Mam 27 lat i jestem już ojcem – mam córeczkę. Późno podjąłem naukę, z powodu ubóstwa i różnych kłopotów mojej rodziny. Pomogli mi salezjanie; zostałem wpisany do programu Adopcja na Odległość. Wykształciłem się na stolarza, mam profesjonalne certyfikaty. Teraz pracuję na własny rachunek, wykonuję stolarkę w domu. Chyba robię to dobrze, bo mimo konkurencji, wciąż dostaję nowe zlecenia.”
Regularnie niesiona pomoc zapewnia tym młodym poczucie bezpieczeństwa i daje możliwość kształcenia się. Dzięki Wam, Drodzy Darczyńcy, tylu podopiecznych poprzez edukację jest w stanie wyjść z ubóstwa, zrealizować marzenia o pracy, a w przyszłości zapewnić poczucie stabilności swoim rodzinom. Po skończonych studiach młodzi otwierają swoje lokalne biznesy lub zatrudniają się w szkołach, czy większych firmach. Wdzięczność za okazaną im pomoc przekuwają w dobroczynność, chętnie niesioną dalej. Dzielą się tym, co sami otrzymali.

JAK MOŻNA DOŁĄCZYĆ?

Aby zostać Opiekunem Adopcyjnym wystarczy wypełnić deklarację na naszej stronie: misjesalezjanie.pl/adopcja-na-odleglosc/
Oprócz danych niezbędnych do wymiany korespondencji z ośrodkiem, deklaruje się roczną kwotę zobowiązania, którą można uiszczać w ratach. Jest też możliwość wyboru misji.
Wystarczy 40 zł miesięcznie (czyli min. 480zł/rok lub więcej), aby zapewnić niezbędne zaplecze edukacyjne. W zamian Opiekun Adopcyjny otrzymuje listy i zdjęcia z misji, którą wspiera.