Pełnię funkcję ekonomki. Zajmuję się administracją, zbieraniem funduszy na prowadzenie placówki. Mamy szkołę podstawową, rozszerzoną o trzy klasy przedszkolne, do których uczęszczają dzieci w wieku od 3 do 5 lat. Oprócz szkoły podstawowej na placówce jest też szkoła hotelarska dla młodzieży, do której na zajęcia chodzi 90 osób. Zdarza się często, że dzieci nie uczęszczają do szkoły, szukamy więc możliwości finansowych, żeby mogły uczyć się w naszej szkole.

W czasie wakacji organizujemy m.in. gastronomiczne kursy dla młodzieży, które pomagają im w przygotowaniu do zawodu. Odpowiedzialna jestem też za grupę wolontariuszy młodzieżowych VIDES.

3 razy w tygodniu ludzie przychodzą do nas po wodę, ponieważ na naszym osiedlu jest ogromny problem z wodą. My mamy studnię głębinową i 3 razy w tygodniu oni się zaopatrują. Pomagamy też przez rozmowy. Często przychodzą ludzie, bo chcą porozmawiać z siostrą. Jesteśmy po prostu otwarte, patrzymy co się dzieje i jakie są potrzeby.

Tak naprawdę doświadczam obecności Pana Boga każdego dnia, ale opowiem o jednym z ostatnich cudów, który jest związany ze Światowymi Dniami Młodzieży w Krakowie. Od momentu ogłoszenia tej informacji myślałam o możliwości zabrania młodzieży. Oni pomagali nam organizować wakacje dla dzieci na wsiach. Młodzi ludzie byli oddani i dzięki nim dzieci mogły doświadczyć radości i nadziei. Za to ich zaangażowanie chciałam, żeby oni mogli doświadczyć takiego cudu jakim jest spotkanie z ludźmi z całego świata. Zaczęłam obliczać koszty i mój zapał przygasł. Jednak, gdy byłam w Polsce mówiłam o moim pragnieniu. Rok przed Światowymi Dniami Młodzieży nie mieliśmy jeszcze nic. Ludzie, którzy obiecywali pomoc milczeli. W styczniu wykryto u mnie nowotwór tkanek miękkich. Musiałam wyjechać z Gabonu. W Polsce, podczas badań byłam w kontakcie z ludźmi, którzy chcieli pomóc. Właściwie ta moja obecność tutaj sprawiła, że wszystkie maszyny poszły w ruch. Uzbieraliśmy pieniądze na bilety. Przyjechały do Krakowa 23 osoby z Gabonu, Kongo, Gwinei Równikowej i Kamerunu. Udało się kupić bilety, pakiety dla uczestników, śpiwory dla wszystkich. Udało nam się nawet pojechać do Częstochowy i podziękować Matce Bożej za te wszystkie dary. Dla mnie jest to jeden z cudów.