Jako ksiądz mam również wykształcenie techniczne, więc nauczam przedmiotów zawodowych w naszej szkole zawodowej w Aleksandrii, która jest szkołą na prawach państwowych. Jest to jakby szkoła włoska na terenie Egiptu. Po jej ukończeniu uczniowie utrzymują dyplom z Unii Europejskiej, który zaświadcza, że są absolwentami szkoły włoskiej. Nauczam przede wszystkim elektroniki i elektrotechniki, jestem również odpowiedzialny za siedem laboratoriów technicznych, które są na terenie naszej szkoły. Szkoła ma również wydział mechaniczny i elektryczny. Ja pracuję na wydziale elektrycznym.

Misyjnym cudem są relacje i więzi jakie zawiązują się wśród młodzieży uczącej się w szkole. Na terenie naszej szkoły jest ponad 1500 uczniów, a wśród nich muzułmanie i chrześcijanie. Mimo różnicy wyznań nigdy nie doszło do awantur czy rękoczynów. Przebywanie razem przynosi o wiele więcej owoców niż formalne nauczanie w postaci scenariuszy lekcji, czy pogadanek o przyjaźni między chrześcijanami i muzułmanami. W szkole zawiązują się głębokie przyjaźnie między chrześcijanami i muzułmanami, które później owocują w przyszłym życiu. To jest właśnie cud Księdza Bosko, że potrafi dotrzeć do serc każdego człowieka, każdego młodzieńca, każdego dziecka, które do nas przychodzi.

Innym misyjnym cudem jest święto Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, w przygotowaniach którego chętnie uczestniczą muzułmanie. Razem budujemy ołtarz zewnętrzny o gigantycznych rozmiarach, aby wieczorem odprawić Mszę Świętą i przejść w procesji ulicami Aleksandrii. Wieczorem, przy ołtarzu pojawiają się również kobiety z nakryciem głowy, co oznacza, że są wyznania islamskiego. Zapalają świeczkę i idą w procesji w ciszy. Wierzymy, że ten cud Maryi sprawi, że wzajemne zbliżenie chrześcijan i muzułmanów w Egipcie będzie owocowało pokojem.

Przede wszystkim jako dyrektor projektów, które prowadziłem w Aleksandrii, chciałbym podziękować. Dzięki Waszej pomocy mogliśmy dotrzeć do tysięcy ludzkich serc, dać im lepszy start w życiu i szansę na godną przyszłość. Dzięki nauce i wychowaniu w naszej szkole wielu uczniów mogło wejść na drogę świadomej wiary. Z głębi serca Wam dziękuję, a zakończę to właśnie tym mottem, które umieściłem na obrazku upamiętniającym 25 lat mojego kapłaństwa: „Wdzięczny Panu za powołanie, Matce Bożej Wspomożycielce za opiekę i wsparcie, księdzu Bosko za kochającą, salezjańską rodzinę, modlę się za Was wszystkich, zawsze obecnych w moim sercu”. W mojej modlitwie pragnę wypraszać dla Was wszelkie potrzebne łaski.