W Kazembe opłacamy edukację najuboższym dzieciom z wioski i okolic. Zapewniamy im możliwość ukończenia szkoły podstawowej i średniej. Kilkoro podopiecznych napisało do Was krótkie listy z podziękowaniem:
Ja, Mary, nigdy nie oczekiwałam, że w szkolnej egzystencji spotkam ludzi takich jak Wy, którzy pomogą i będą się troszczyć. Kiedy świat się ode mnie odwrócił, Wy stanęliście blisko i przywróciliście uśmiech na mojej twarzy. Wasza opieka sprawiła, że czuję się wyróżniona i dumna. Dziękuję, że inspirujecie mnie, w tym roku kończę klasę 12, bez Was nie doszłabym do tego poziomu.
—
Zaczęliście mnie wspierać, gdy byłem w 8 klasie. Teraz jestem w 10. Za tą świetną możliwość dziękuję. Niech Bóg błogosławi Waszej pracy, która niesie pomoc światu. Nasi rodzice są szczęśliwi z powodu Waszego wsparcia. Mam na imię Rodgers.
Mam na imię Benard. Pochodzę z Kitwe. Piszę ten list wdzięczności, moi Dobrodzieje. Pragnę podziękować za rzeczy, które mi dajecie i prosić o kontynuację w tym samym zakresie. Niech Bóg Wam błogosławi. Wasza troska przynosi mi i mojej rodzinie nadzieję. Czyńcie nadal tak wspaniałe rzeczy.
—
Jestem Josphat. Piszę ten list, żeby podziękować, ale najpierw pozwólcie, że się przedstawię. Jestem młodym 18–letnim chłopakiem. Należę do Kościoła Katolickiego. Jestem szczęśliwy. Głównym powodem tego listu jest chęć podziękowania za wszystko, co zrobiliście dla mnie w życiu. Niechaj Bóg Wam darzy. Amen.
—
Drodzy Dobrodzieje (list wdzięczności). Piszę ten list do Was, moich Dobrodziejów. Mam na imię Nicolas, lat 22 i dziękuję za wszystkie rzeczy, które czynicie dla mnie. Mam nadzieję, że macie się dobrze, tak jak ja. Dziękuję za wspieranie mnie we wszystkim. Jestem za to wdzięczny. Niechaj Bóg błogosławi i pozostanie z Wami w każdym dniu i czasie Waszego życia. Szczerze oddany, Nicolas.
—
Mam na imię Mulunga, lat 16, z Lusaka Chelston. Jestem najmłodszy z 15 dzieci; 8 dziewcząt i 7 chłopców. Esther Mutangama i Joseph Santa byli moimi rodzicami, ale zmarli i ciocia zajęła się nami. Zacząłem uczęszczać do szkoły Chainta Basic School w 2009 w Lusace, a potem niższą średnią edukację w Lwangwa Secondary School. Nie zdołałem ukończyć klasy 12 z powodów finansowych. Ale w 2017 r. udało mi się znaleźć szkołę zawodową salezjanów w Centrum Zawodowym w Kazembe. Moje plany po skończeniu dwuletniego kursu stolarskiego są takie, by otworzyć własny warsztat w Lusace. Z serdecznymi pozdrowieniami, Mulunga.
Rodziny naszych uczniów utrzymują się z uprawy pól i połowu ryb. Sytuację na placówce opisał w liście ks. Norbert i br. br. František (List z Kazembe). Wielu naszych uczniów je tylko jeden posiłek dziennie, dlatego tak ważna jest pomoc, którą im zapewniacie. Nicolas, Benard i część podopiecznych mieszka w internacie. Emmanuel i James stracili rodziców. Theoma chodzi do 10 klasy, Olivia do 8, Richard do 10. Poznaj ich.
