DAJ DZIECIOM Z KRAJÓW MISYJNYCH SZANSĘ NAUKI
Najuboższe dzieci z krajów takich jak Zambia, Madagaskar, Malawi, Timor Wschodni, Etiopia, Kenia czy Peru o przygotowaniach do szkoły mogą jedynie pomarzyć. Większość z nich nie ma dostępu do edukacji, szkoły wymagają opłat, a rodziców nie stać choćby na jeden zeszyt. Co dopiero, gdy mowa tu o całej wyprawce szkolnej, mundurku, butach i innych opłatach szkolnych za naukę dziecka. Nie jednego, a trojga lub pięciorga dzieci.
Nasza wolontariuszka Basia, podczas swojej pracy w Zambii, zapytała dzieci przychodzące do oratorium o szkołę. Usłyszała, że chłopiec wyrzucany jest z zajęć w szkole prywatnej, bo nie ma butów. Nie ma ich, bo rodziców na nie nie stać. Ci z kolei myślą, że za słabo się uczy i nie stara się, bo nie chcąc ranić rodziców, chłopiec nie mówi im prawdy. Dzieci chcą się wyedukować, by móc zapewnić lepszy byt swoim rodzinom. Marzą o tym, by stać się lekarzami czy nauczycielami, bo dzięki temu będą mogli zmienić losy swoich bliskich. Małe dzieci stają się dorosłymi. Otrzymane wsparcie daje im szanse spełniać marzenia. Nie lekceważą tej pomocy, dają z siebie wszystko.
„Nie chce cierpieć w przyszłości, chce pomóc moim rodzicom, nie chce, żeby moja rodzina przechodziła przez to co teraz przechodzi. Nie chce już sprzedawać węgla. Nie chce polegać na kimś, tylko móc sam kupować sobie rzeczy. Chce być wyedukowanym, nie tak jak moi rodzice.” – mówi jeden z nich.
Są też tacy, którzy marzą o edukacji, a nie chodzą do szkoły. Dlaczego nie proszą o pomoc w opłacie czesnego? „Wstydzę się poprosić, boję się, że zostanę odrzucony” – powiedział chłopiec z wioski w Zambii.
Nowy rok szkolny rozpocznie się niebawem. Poślij do szkoły dzieci, dla których ona na razie jest tylko marzeniem. Dołącz do programu Adopcja na Odległość – bardzo konkretnej formy pomocy skierowanej na dzieci. Zapewnij czesne, wyprawkę szkolną i posiłek nowemu uczniowi. Daj dzieciom szansę nauki.
CZYM JEST ADOPCJA NA ODLEGŁOŚĆ?
Program Adopcja na Odległość wspiera naukę 12 300 uczniów w 45 placówkach w 20 krajach (m.in: Zambia, Uganda, Kenia, Malawi, Madagaskar, Etiopia, Kamerun, Peru, Gruzja, Timor Wschodni). To bardzo konkretna forma pomocy, skierowana na dzieci pochodzące z ubogich rodzin, których nie stać na opłacenie szkoły, czesnego, kupienie mundurka czy przyborów szkolnych. Opłacamy czesne, posiłki, pobyt w internacie, zapewniamy przybory szkolne, mundurki. Działamy przez misjonarzy, którzy dzięki funduszom od Opiekunów Adopcyjnych, docierają do najbardziej potrzebujących i włączają ich do programu.
Program Adopcji na Odległość powstał 1 kwietnia 2001 roku. W ciągu 23 lat, dzięki hojnemu wsparciu z Polski, tysiące dzieci nauczyło się czytać i pisać, wielu młodych ukończyło szkołę, zdobyło zawód i znalazło pracę.
KOGO WSPIERAMY?
Do programu Adopcja na Odległość misjonarze włączają dzieci i młodzież, których rodzice czy opiekunowie nie są w stanie posłać do szkoły, a nawet zaspokoić ich podstawowych potrzeb. W programie mamy wiele sierot. Opieką objęci są podopieczni od 5 do 25 roku życia.
CO ZAPEWNIAMY?
Adopcja na Odległość polega przede wszystkim na finansowaniu edukacji i wszelkich wydatków z tym związanych.
Wpłaty Opiekunów Adopcyjnych przeznaczane są również na dożywianie. Zapewniamy codzienne posiłki w przedszkolach, szkołach i oratoriach. Nie możemy dopuścić, by dzieci, które przychodzą do szkoły czy na placówkę misyjną były głodne. W miarę możliwości misjonarze zapewniają wychowankom podstawową pomoc lekarską.
