Mahajanga to portowe miasto na północy Madagaskaru. Liczy ono ponad 200 tysiecy mieszkańców. W ubogiej dzielnicy Antanimasaja znajduje się misja sióstr salezjanek, pierwsza jaką otworzyły na wyspie.

W 1985 roku miejscowy biskup powierzył siostrom szkołę parafialną. Zastały w niej 120 dzieci, głównie w wieku przedszkolnym. Salezjanki otworzyły szkołę podstawową, dobudowały dwa budynki i przyjęły nowych uczniów. W tej chwili do szkoły uczęszcza ponad 700 dzieci, które codziennie uczą się i wzrastają w charyzmacie Księdza Bosko. Oprócz szkoły podstawowej siostry prowadzą na misji przedszkole, gimnazjum, liceum techniczne i kursy zawodowe. Ludność miasta jest uboga. Szkoły przyjmują przede tych najbardziej potrzebujących, aby dać im szansę na zdobycie wykształcenia.

Projekt 456 zakłada zakup potrzebnych materiałów dla uczniów szkoły podstawowej. Dzieci nie mają pieniędzy na zakup książek, dlatego korzystają z podręczników, które są własnością szkoły. Te z kolei są już bardzo zniszczona i wymagają wymiany. Wiele z nich nie odpowiada już programowi nauczania. Oprócz podręczników potrzebne są też książki dla nauczycieli, słowniki i pomoce naukowe, a także komputer i projektor. Projekt zakłada również zakup podstawowego sprzętu sportowego, którego szkoła w ogóle nie posiada.

Siostry salezjanki chcą poprawić warunki nauki w szkole podstawowej, aby była ona dobrym startem dla dzieci do kontynuacji edukacji w gimnazjum i liceum technicznym.

Odpowiedzialna za projekt jest s. Krystyna Soszyńska FMA

Projekt zrealizowany. Dziękujemy!

Kochani Dobrodzieje,
W imieniu swoim jak i dzieci ze szkoły podstawowej w Mahajandze chciałabym przekazać serdeczne Bóg zapłać za pomoc w realizacji Projektu 456.

Widząc stan naszej szkoły, brak pomocy dydaktycznych, podręczników dla dzieci  i nauczycieli, sprzętu  sportowego,  zwróciłam  się  do  Was z prośbą o pomoc na zakup wyposażenia do szkoły. Dziś z radością  mogę  powiedzieć, że projekt został zrealizowany ku wielkiej radości dzieci i nauczycieli. Proszę sobie  wyobrazić radość dzieci gdy pierwszy raz mogli obejrzeć film z przyrody w wielkich rozmiarach i parę zdjęć zrobionych w czasie przerwy rozpoznając  samych siebie. Spontanicznie wykrzyknęli „Misaotra” co znaczy Dziękuje. Dyrektorka i sekretarka szkoły są wdzięczne za komputer. Do tej  pory  wszystko musiały pisać ręcznie lub  na maszynie  do  pisania. W chwili obecnej  nie muszą  jechać do centrum by kserować jakiś dokument. Nauczyciele mają do  dyspozycji słowniki i encyklopedie,  które wykorzystują przy przygotowaniu lekcji. Wielką nowością są mapy geograficzne. Dzieci z wielkim zaangażowaniem  odkrywają  nowości  o  ich  kraju i  świecie.

Jeszcze raz  dziękuję  Wam  za Waszą pomoc. Bóg  zapłać  Ośrodkowi Misyjnemu i każdemu z Was. Życzę  dobrego  przeżycia Wielkiego Postu i  dobrego  przygotowania do Wielkanocy. Zapewniam pamięć  w modlitwie za Was i  za Wasze rodziny każdego dnia.  Razem  z dziećmi modlimy  się za  ofiarodawców i doświadczam, że Pan Bóg wysłuchuje  modlitwę  dzieci.

Z wdziecznością s Krystyna Soszyńska