Pełnię funkcję dyrektorki Centrum Formacyjnego. Obecnie trwa proces rejestrowania Centrum. Jesteśmy w trakcie żmudnej procedury przedstawiania dokumentów w różnych instytucjach rządowych, które nie zawsze są przychylne Kościołowi.

Centrum Formacyjne to duży obiekt podzielony na trzy główne części. Pierwsza to dom, w którym odbywają się spotkania, seminaria, szkolenia. Budynek składa się z 40 miejsc noclegowych, dwóch auli i kuchni do przygotowania posiłków dla uczestników. Druga część to zakład krawiecki, w trzeciej znajduje się piekarnia z cukiernią i kioskiem.

W całym Centrum Formacyjnym zatrudnionych jest prawie 40 osób, z czego 30 to tegoroczni absolwenci naszej szkoły zawodowej w Venilale, którzy ukończyli hotelarstwo i gastronomię. W Centrum przez rok mogą doskonalić swoje umiejętności zawodowe. Otrzymują miesięcznie wynagrodzenie, a po roku także dyplom, który ułatwia im znalezienie stałej pracy. W części krawieckiej szkolą się absolwentki kursu kroju i szycia, który znajduje się przy jednej z naszych wspólnot.

Moja praca koncentruje się wokół nauczania i przygotowania do samodzielności, przede wszystkim poprzez przygotowanie zawodowe. Pracuję z najbardziej potrzebującą młodzieżą. Są to młodzi ludzie pochodzący ze środowisk wiejskich i ubogich. W moich codziennych obowiązkach, poza świeckimi formatorami, pomagają mi dwie miejscowe siostry salezjanki.

Pracując na misjach nauczyłam się życia esencjalnego, prostego, nie zatrzymywania się na rzeczach mało istotnych. Nauczyłam się polegać na Opatrzności Bożej, która była i jest bardzo hojna. Jej opieki doświadczam codziennie. Na co dzień dostrzegam owoce swojej pracy. Sprawia mi ogromną radość, gdy widzę, że tak wielu młodych, których uczyłam, stało się odpowiedzialnymi i uczciwymi ludźmi.