Misja w Utrail Birishiri jest duża. Jestem dyrektorem, prowadzimy na misji zespół szkół od przedszkola do szkoły średniej. Uczy się w nich około 1300 dzieci. Prowadzimy też internat dla chłopaków i dziewcząt. W internatach mieszkają dzieci z oddalonych wiosek – około 400 osób. Poza tym mamy prenowicjat, w którym aktualnie przebywa 16 chłopaków, którzy studiują, uczą się i chcą być w przyszłości salezjanami. Mamy też pięknie działające oratorium, do którego dzieci przychodzą raz w tygodniu z okolicznych wiosek. Do naszej parafii należy około 23 wiosek. Razem ze mną pracuje jeszcze 3 księży: z Wietnamu, Indii i Bangladeszu.

Oprócz głównego zadania – głoszenia Ewangelii i bycia z ludźmi w codzienności, pomagamy też w przeróżny sposób. Mamy szkołę – to jest ogromna pomoc zwłaszcza dla mieszkających na wioskach. Wielu z nich bez naszej pomocy nie miałoby szans zdobywania wiedzy. Prowadzimy internaty, gdzie mieszkają dzieci i młodzież, też sieroty, które nie mają rodziców. Jesteśmy z nimi, pomagamy, wspieramy, pilnujemy, żeby się zdobywały wiedzą i zmieniały swoją przyszłość. Mamy też przeróżne programy, pomagamy w budowaniu domów tym, którzy ich nie mają. Pomagamy ludziom, którzy nie mają dostępu do wody, budując studnie. Dajemy pracę na misji, zwłaszcza tym, który są w ogromnej potrzebie. Mamy Program Adopcji Miłości, który jest ogromną pomocą tym najbiedniejszym. Ponad 160 dzieci ma opłacaną edukację w tym momencie. Gwarantujemy im kontynuacje nauki.
Jesteśmy z ludźmi w ich problemach i trudnościach, staramy się rozpoznawać ich potrzeby i w miarę możliwości pomagać im rozwiązywać życiowe problemy.

Owocami mojej pracy misyjnej w Bangladeszu są:

1. Edukacja:
Zakładałem szkoły, które oferują bardzo często bezpłatną naukę dzieciom, zwłaszcza w biednych społecznościach. Umożliwia to dzieciom zdobycie wykształcenia i poprawia ich przyszłe perspektywy, wielu naszych uczniów z bardzo biednych rodzin dzięki szkole ma pracę, cześć z nich uczy się także na studiach.

2. Opieka zdrowotna:
Dzięki Waszej pomocy wysyłamy chorych do szpitali, które zapewniają podstawową opiekę zdrowotną, często chorzy lecza się za symboliczną opłatą lub całkowicie gratis.

3. Walka z ubóstwem:
Dzięki Wam dostarczamy żywność i pomoc materialną, parę razy organizowaliśmy programy dystrybucji żywności dla najuboższych, pomoc w zakupie wózków inwalidzkich oraz pomoc w postaci zakupu odzieży i innych niezbędnych artykułów.

4. Wzmacnianie wspólnot:
Dzięki naszej obecności ludzie należący do różnych plemion, które są mniejszością w Bangladeszu potrafią się jednoczyć i tworzyć mocne wspólnoty, dzięki temu są w stanie zachować ich własne zwyczaje i kulturę. Bycie wspólnotą jest ważne także dla chrześcijan, których jest w Bangladeszu zaledwie 1%. Praca misyjna w Bangladeszu przyczynia się do poprawy warunków życia w wielu aspektach, ale wciąż wiele wyzwań nadal pozostaje przed nami.

Każdy dzień jest wyjątkowy i przynosi nowe piękne doświadczenia i nowe radości, cieszę się, jeśli widzę że nasi uczniowie kończą uniwersytety, otrzymują dobrą pracę, to daje mi radość. Napawa mnie radością, też to, że nasz uczeń został salezjaninem, pierwszym w Bangladeszu. Często wspominam jego prymicje, tu w tym kraju. To daje radość i spełnienie na misji.