Ksiądz Alojzy Variara urodził się 15 stycznia 1875 roku Viarigi we Włoszech. Jako chłopiec poznał świętego Jana Bosko i został jednym z jego wychowanków w oratorium na Valdocco. W wieku 12 lat Alojzy zamieszkał w domu salezjańskim w Turynie, gdzie ugruntowało się jego powołanie salezjańskie. W czasie pobytu w seminarium spotkał się z księdzem Michałem Unią, salezjaninem, który pracował wśród trędowatych w Kolumbii. Wtedy w Alojzym zrodziło się pragnienie wyjazdu na misje.
Trąd jest chorobą skóry i nerwów. Na początku na ciele pojawiają się plamy, które wyglądają niepozornie. Następnie dochodzi do utraty czucia. Nieleczony trąd prowadzi do zwyrodnień. Uszkadza skórę twarzy, kończyny, małżowiny uszne i nerwy odwodowe. Niszczy kości, w szczególności żuchwę, przegrodę nosową i stawy palców. Zarażony dowiaduje się o chorobie, kiedy przestaje reagować na ból, np. gdy dotyka ognia i nic nie czuje. Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt z osobą chorą. Bakterie znajdują się w wydzielanie z nosa i w ślinie.
Od starożytności trędowaci nie mogli przebywać w miejscach publicznych. Byli wykluczeni ze społeczeństwa, opuszczeni i skazani na powolną śmierć. Musieli nosić charakterystyczne ubrania i ostrzegać przechodniów o swojej chorobie. Przez wieki wielu z nich żyło na marginesie. W Starym i Nowym Testamencie są opisywani jako nieczyści. Trędowaci, którzy proszą Jezusa o uzdrowienie, nie zbliżają się do Niego, a krzyczą z daleka. Przez wiele wieków żyli na marginesie społeczeństwa. Tak było również w czasach, kiedy na misje wyjechał ks. Alojzy, nazwany Apostołem Trędowatych.
Ksiądz Alojzy wyjechał do Kolumbii jeszcze jako kleryk w 1894 roku. Z wielkim zapałem oddał się pracy wśród chorych na trąd w miejscowości Agua de Dios. Mieszkało tam 620 trędowatych i mniej więcej tyle samo zdrowych członków ich rodzin. Salezjanie zorganizowali dla mieszkańców miasteczka sklepy, warsztaty rzemieślnicze, szkołę, przychodnię lekarską oraz kościół. Variara od samego początku poświęcał swój czas chorym. Jego zamiłowanie do muzyki i teatru wniosło wiele energii do tego „miasta cierpienia”. Opiekował się zwłaszcza dziećmi. Udało mu się założyć szkołę muzyczną, w której powstała m.in. orkiestra dęta. Trędowaci chłopcy koncertowali w całej okolicy. W oratorium młody kleryk zorganizował grupę teatralną i różne stowarzyszenia religijne.
Alojzy Variara przyjął święcenia w 1898 roku. Był pierwszym salezjaninem w Kolumbii wyświęconym na kapłana. Miał 23 lata. Całkowicie pochłonęła go praca z biedną i opuszczoną młodzieżą. Wszyscy dziwili się, że wciąż był zdrowy. Osiem lat później ksiądz Alojzy założył zgromadzenie zakonne dla dziewcząt trędowatych lub pochodzących z rodzin trędowatych. Nazwał je Zgromadzeniem Córek Najświętszych Serc Jezusa i Maryi. Zakon funkcjonuje do dziś. Od 1952 roku mogą do niego wstępować nie tylko osoby chore na trąd, lecz również osoby zdrowe. Działalność zgromadzenia została rozszerzona o pracę z ubogimi, opuszczonymi i chorymi. W 2006 roku 378 sióstr pracowało w 73 domach w 10 krajach: Boliwii, Brazylii, Kamerunie, Republice Dominikany, Ekwadorze, Meksyku, Peru, Kamerunie, Gwinei Równikowej, Włoszech i Hiszpanii.
Ksiądz Alojzy Variara zmarł 1 lutego 1923 roku w wieku 48 lat. W 2002 roku został beatyfikowany przez Jana Pawła II w Rzymie. Podczas homilii papież powiedział: „Z Włoch (…) przybył do Kolumbii salezjanin, wierny naśladowca Jezusa miłosiernego i opiekun udręczonych. Od pierwszych chwil pobytu w tym kraju swe młode siły i liczne talenty poświęcił służbie trędowatym”.
15 stycznia, w dniu jego urodzin, wspominamy tego apostoła chorych na trąd. W ostatnią niedzielę stycznia będziemy natomiast obchodzić 64. Światowy Dzień Trędowatych. Już dziś zapraszamy do modlitwy przez stawiennictwo błogosławionego Alojzego Variary w intencji osób chorych i ludzi, którzy pomagają im wrócić do zdrowia.
