630 przedszkolaków uczy się w dwóch miejscach. Jedno jest na placów sióstr, drugie w odległej i ubogiej dzielnicy miasta. Dzieci podzielone są na 9 grup. W każdej grupie jest około 70 dzieci, za które odpowiadają nauczycielki. Codzienne zajęcia zaczynają apelem, modlitwą i dobrym słowem od nauczycielek.

Mihirat ma 4,5 roku i nie ma rodziców. Została znaleziona na ulicy i przyjęta pod opiekę przez starszą kobietę, która zgłosiła ją do przedszkola. Kobieta i dziewczynka utrzymują się tylko z niewielkiej renty, a rodzina kobiety nie akceptuje tej „adopcji”. Mihirat i jej nowa mama zostały same. Wspierają je salezjanki.

Salam ma 5 lat i uczęszcza do przedszkola. Jej rodzina jest bardzo biedna. Mama nie ma stałej pracy, serwuje kawę by mieć pieniądze na jedzenie. Tato, schorowany próbuje znaleźć jakieś zajęcie by zarobić trochę pieniędzy, ale w Etiopii nikt na zatrudni schorowanego mężczyzny.