Jednak nie dałem rady pisać każdego dnia. Czas jest nadal dość „porwany’ i wydarza się dużo niespodziewanych rzeczy. Poza tym o wielu rzeczach podczas wojny pisać nie należy ze względu na bezpieczeństwo.
.
W Żytomierzu alarmy przeciw bombowe nadal są naszą codziennością. Jednak przez ostatnie dni w okolicy nie było ataków z powietrza. Wczoraj spotkałem absolwentkę naszej szkoły – obecnie pielęgniarkę polową. Młoda ładna kobieta w mundurze i z karabinem w ręku. Zapytała, czy z bronią można wchodzić do kościoła… Pierwszy raz ktoś mi zadał takie pytanie.
.
Miasto stara się wracać do normalności. Pracują dentyści i mechanicy samochodowi (osobiście sprawdziłem). Po zmroku z powodu wyciemnienia podróżuje się dość trudno. W ciągu dnia pewnym utrudnieniem są wyłączone semafory.
Naszym priorytetem jest zachowanie szkoły. Nauczanie on-line jest coraz bardziej regularne. Staramy się, aby dzieci i młodzież na ile to możliwe wróciły do regularnych zajęć.
Na ile to możliwe … bo na przykład uczniowie najstarszej klasy są teraz w: Norwegii, Polsce, Portugalii i Italii. Różne strefy czasowe i różny stan psychologiczny. Część dzieci chodzi do szkół w krajach tymczasowego przebywania. Przeważająca większość pedagogów jest nadal na Ukrainie. Od kilku dni pracuje także oratorium. Nastolatki zaczynają czuć potrzebę bycia razem w off-line.
.
Jeśli chodzi o wsparcie ofiar wojny, to ewakuowaliśmy ok. 170 osób i rozdaliśmy ok. 7000 kg. pomocy humanitarnej. Staramy się pomagać przede wszystkim wielodzietnym potrzebującym rodzinom i chorym.
.
Szczególne podziękowania chcę wyrazić naszym dobrodziejom i wolontariuszom:
a) Salezjańskiemu Ośrodkowi Misyjnemu w Warszawie na czele z dyrektorem ks. Jackiem Zdzieborskim i „Missioni don Bosco” za kupno nowego mikrobusu dla naszej misji i przyjmowanie rodzin naszych uczniów.
b) Salezjańskiemu Wolontariatowi Misyjnemu na czele z ks. Tadeuszem Goryczką SDB – za pomoc finansową dla Funduszu Stabilności szkoły
c) Don Giuseppe Dossetti – za wsparcie Funduszu Stabilności szkoły
d) ks. Andrzejowi Polichtowi SDB – za organizację logistyki pomocy humanitarnej dla całej diecezji
e) p. Tatianie Kosteckiej – za organizację ewakuacji oraz punktu wydawania pomocy humanitarnej
f) Parafii M.B.W.W. w Skawie na czele z ks. Tadeuszem Szamarą SDB i całą wspólnotą w – za ciepłe przyjęcie i ofiary złożone na Fundusz Stabilności szkoły
g) p. Mikołajowi Skrymińskiemu – za transport pomocy humanitarnej
h) Oli Retkiewicz (Ola – ty wiesz za co)
i) Grzegorza, Marty, Zofii i Piotra Wocial – dobrze jest móc liczyć na rodzinę
j) Parafii San Maurizio z proboszczem d. Paolo Croci i Gianniego San Toro – za zbiór i transport pomocy humanitarnej
Ks. Michał Wocial,
Żytomierz, Ukraina

POWIĄZANE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA