Timor Wschodni to wyspiarskie państwo w Azji położone na północ od Australii. Jest jednym z najsłabiej rozwiniętych krajów na świecie. Timorczycy zmagają się z brakiem dostępu do elektryczności, wody pitnej, podstawowej opieki zdrowotnej. Ponad połowa mieszkańców nie przekroczyła 19-tego roku życia. Edukacja to w tym kraju wielkie wyzwanie. Liczba szkół jest niewystarczająca, a poziom nauczania bardzo niski.

W 2016 roku salezjanki zorganizowały w Dili, stolicy kraju, centrum dokształcania zawodowego. Siostry zatrudniają tam obecnie 27 absolwentów salezjańskich szkół zawodowych. W centrum przez rok mogą doskonalić swoje umiejętności zawodowe z zakresu hotelarstwa, gastronomii i krawiectwa. Wszyscy pochodzą z rodzin rolniczych, z odległych wiosek. Praktyki pozwolą im w przyszłości znaleźć lepszą pracę.

Ze względu na zmiany organizacyjne na placówce, koszty prowadzenia dokształcania zawodowego młodzieży stały się dość dużym wyzwaniem dla misji. Projekt pomoże młodym ludziom pokryć codzienne wydatki związane z wynajęciem mieszkania, wyżywieniem i transportem.

Odpowiedzialna za projekt jest s. Joanna Goik FMA

Projekt zrealizowany. Dziękujemy!

Drodzy Dobrodzieje,

Z ogromną radością przesyłam pozdrowienia ze Wschodniego Timoru. W imieniu swoim i młodzieży zatrudnionej w Centrum Formacyjnym Jana Pawła II w Dili pragnę przede wszystkim podziękować Wam za wsparcie materialne, którego nam udzieliliście, a które wspomogło funkcjonowanie naszego Centrum, tzn. pomogło młodym ludziom zdobyć kwalifikacje zawodowe.

Nasze Centrum przez 10 lat było wykorzystywane na potrzeby formacyjne Inspektorii. Organizowaliśmy w nim kursy, seminaria, szkolenia. Ta formuła domagała się zmian w odpowiedzi na potrzeby naszej młodzieży. Centrum musiało zmienić swój profil. Przekształcanie Centrum w miejsce, gdzie absolwenci szkoły, a konkretnie technikum zawodowego w Venilale i kursów zawodowych w Fuiloro, mogliby udoskonalać swoje umiejętności zawodowe, wymagało dużego nakładu finansowego. Koszty były związane z jednej strony z pensjami dla stałego personelu, pełniącego rolę instruktorów, oraz gratyfikacjami, czyli minimalnym wynagrodzeniem dla samych praktykantów, a z drugiej strony z koniecznymi pracami konserwacyjnymi, niezbędnymi do zapewnienia bezpieczeństwa i dobrych warunków sporej liczbie ludzi, bez przerwy przewijających się przez Centrum.

W grudniu 2016 zakończył się pierwszy rok funkcjonowania Centrum na nowych zasadach. 27 absolwentów naszej szkoły otrzymało dyplom ukończenia rocznej praktyki zawodowej, udoskonalającej ich umiejętności i kompetencje. Z tych 27 osób, 18 znalazło już dobrą pracę w hotelach, kawiarniach lub zakładach krawieckich. Jedna z dziewczyn wyszła za mąż, a 8 osób dzięki zaoszczędzonym pieniądzom mogło rozpocząć dalsze kształcenie na wyższych uczelniach w stolicy na kierunkach turystycznym i hotelarskim.

Kiedy składałam wniosek o dofinansowanie Centrum, trwał żmudny proces przedstawiania dokumentów w różnych instytucjach rządowych w celu otrzymania pozwolenia na prowadzenie kształcenia zawodowego. W tej chwili posiadamy już upragniony dokument, czyli akredytację ważną na 3 lata. Jest to okres, po którym wszystkie Centra zawodowe muszą starać się o ponowne przedłużenie akredytacji.

W styczniu 2017 roku 24 młodych ludzi rozpoczęło w Centrum swoją pierwszą pracę i proces pogłębiania umiejętności zawodowych. Mam nadzieję, że i oni po roku spędzonym w Centrum będą mogli znaleźć dobrą pracę i być cenionymi, uczciwymi pracownikami.

Kończąc, jeszcze raz wyrażam moją wdzięczność za Wasze hojne wsparcie naszej pracy misyjnej, mającej na celu wychowanie młodego pokolenia Timorczyków, a przede wszystkim przygotowanie ich do tego, aby stali się nadzieją na lepszą przyszłość tego młodego azjatyckiego państwa. Moją wdzięczność wyrażam w modlitwach za każdego z Was, Drodzy Dobrodzieje i za Wasze Rodziny. Bóg zapłać!

s. Joanna Goik FMA
misjonarka, pracuje na Timorze Wschodnim