ADOPCJA NA ODLEGŁOŚĆ W PERU – Zmienia życie dzieci i wspólnot

„Pomoc trwa aż do momentu, kiedy młody człowiek się usamodzielni – od szkoły podstawowej, przez szkołę zawodową czy średnią, a jeśli trzeba, nawet na studiach. Dopóki nie stanie mocno na nogach, staramy się być przy nim” – tłumaczy misjonarz ks. Roman Olesiński.

Dziewczyna z plemienia Kandoshi była pierwszą osobą ze swojej społeczności, która ukończyła szkołę średnią. Dzięki wsparciu mogła rozpocząć studia pielęgniarskie. „Kiedy rodzina chciała, żeby wyszła za mąż, miała odwagę powiedzieć: Powiedzieliście mi, że mogę się uczyć – i ja chcę dotrwać do końca”. Dziś sama uczy i wychowuje dzieci.

Chłopak z plemienia Achuara, wychowany tylko przez matkę, dzięki adopcji skończył studium nauczycielskie. „Teraz jest dyrektorem szkoły w swojej wspólnocie – taki przykład pokazuje innym młodym, że można coś osiągnąć” – mówi misjonarz.

Wielu absolwentów programu Adopcji to dziś adwokaci, pielęgniarki, księgowi, nauczyciele – ludzie, którzy wracają do swoich wiosek i zmieniają lokalną społeczność od środka.

Edukacja w Amazonii to ogromne wyzwanie. „Państwo formalnie gwarantuje szkołę, ale w praktyce często brakuje nauczycieli. Zdarza się, że jeden prowadzi wszystkie klasy naraz, a dzieci przez wiele miesięcy nie mają żadnych lekcji” – opowiada ks. Roman. Dziewczęta dodatkowo zmagają się z presją wczesnych małżeństw.

Mimo trudności młodzież wie, że nauka to droga do lepszego życia. „Oni wiedzą, że to jest jeden z kanałów, dzięki którym mogą coś osiągnąć. W Limie mamy taksówkarzy z dyplomami uniwersyteckimi – rynek pracy jest trudny, ale świadomość wartości edukacji już się zakorzeniła”.

W Monte Salvado misjonarze prowadzili szkołę średnią o profilu zawodowym, która dawała realne szanse młodym ludziom. „Myślę, że ta szkoła dawała pewien poziom i otwierała możliwości poprzez różne ukierunkowania zawodowe. Był kierunek rolniczy, hodowla zwierząt, przetwórstwo, trochę elektryczności, trochę zdrowia. Uczyliśmy ich, żeby byli takimi złotymi rączkami – żeby w wiosce potrafili zrobić coś z każdej dziedziny”. Dzięki temu uczniowie potrafili pomóc także w sprawach zdrowotnych. „Chodzili na praktyki do ośrodka zdrowia. Uczyli się nawet, jak pomóc przy porodach, bo odległości w Amazonii są ogromne i nieraz to właśnie ktoś z rodziny musi pomóc przy narodzinach dziecka”.

Dlatego Program Adopcji na Odległość jest tak ważny – daje dzieciom realną szansę, by wyrwać się z kręgu biedy, analfabetyzmu i bezradności. To nie tylko szkoła, ale też budowanie nowych liderów dla przyszłości całych wspólnot.

„Kiedy widzę, że nasi wychowankowie wracają jako nauczyciele, pielęgniarki czy dyrektorzy szkół, mam świadomość, że ta pomoc naprawdę działa” – podsumowuje misjonarz.

W Salezjańskim Ośrodku Misyjnym pomagamy im w ramach programu Adopcja na Odległość. Wystarczy Twoja wpłata min. 480 zł rocznie, aby jedno dziecko więcej mogło chodzić do szkoły. Opłacasz mu mundurek, buty, potrzebne przybory i zeszyty, czesne, gdy to konieczne również obiad w szkole.

Wejdź na stronę misjesalezjanie.pl/adopcja-na-odleglosc/ wypełnij deklarację i zostań Opiekunem Adopcyjnym!